ثائر

بعد از جسارت به قرآن تو فکر این بودم که چطور می تونم یه حرکتی تو فضای رسانه ایی داشته باشم که فکر طراحی یه مسابقه تو فضای مجازی تو کله ام افتاد و وقتی برای معاون پر تلاش منطقه 2 شهرداری مطرحش کردم ایشون هم استقبال کردند و کار اجرایی شد یه مقدمه نوشتم و سوالاتشم آقای حق شناس موسسه قرآن پژ.هان طراحی کرد و دادم به ابوذر طراحی کرد و بعدش سجاد که زحمت چاپش رو کشید .

چاپ شده هاش رفت تو مدارس منطقه 2 توزیع شد . ولی هنوز کافی نبود.

به نقی خوشخلق خبرنگار قرآنی و با صفا گفتم که باید یه کاری کرد کارستون. بعدش همت نقی بود و همکاراش که زحمت خبرش رو تو خبرگزاری ها کشیدند ...

به هر حال سعی کردیم کار خوبی بشه انشاء الله خدا هم راضی باشه.

راستی اگه دوست داشتید شما هم می تونید تو این مسابقه اینترنتی که به نام رهروان قران داره برگزار میشه، شرکت نمایید . مهلت مسابقه تا پایان مهرماه است .منتظر شما هستیم

برای شرکت در مسابقه اینجا کلیک کنید

 انا لله و انا الیه راجعون

هرگاه که این واژه سینمای دینی را می شنوم برایم سوالی مطرح می شود که آیا این یک توهم در آرزوی دور است یا واقعیتی دست یافتنی ؟

آیا سینما یک ابزار است ؟ یا وسیله ای برای رسیدن به هدف؟ و یا حتی خود هدف است و بقیه هر آنچه که هست در خدمت سینما ؟

سالها از مطرح کردن این واژه می گذرد واژه ای که هر یک از جماعت اهل سینما برای خود شعری در وصفش بی هیچ سرآغازی وانتهایی گفته است . براستی این توهم است یا واقعیت؟

جماعت سکولار سینما همیشه به این واژه خندیده اند و جماعت اهل نماز سینما به این نکته کفایت کرده اند که کافی است که اهل توحید باشی تا بتوانی به سینمای دینی دست یابی؛ ولی چگونگی آن را که می پرسی تنها جواب می شنوی که اگر قال الصادق و قال الباقر علیهم السلام و یا آیه ای از کلام الله را بر سر فیلم خود بیاوری آنهم با صدای قاری برگزیده این می شود سینمای دینی ولی زهی خیال باطل.

عارض به حضور اساتید اهل نماز سینما باید بگویم که نخست ما را به اهل باطل کاری نیست ولی این روش تولید سینمای دینی اگر جواب می داد در روزگار تند بادهای رسانه ها کاری هر چند اندک از عهده اش بر می آمد.بی انصافی نباید کرد که برخی از تولیدات، تا حدودی تکانی به این اقیانوس مواج داده اند ولی چقدر، نمی دانم !ولی آنهم سینمای دینی نبوده است .

چرا که به استناد کلام وحی هر آنچه که باعث شود مسلمان زیر یوق غیر مسلمان رود از اساس باطل است. و در این وادی همان می گذرد که در دیگر قضایا بر ما گذشته است. در تمام هنر نمایش آیا جز تراژدی ،کمدی و ملو درام و گروتکس ژانر دیگری وجود دارد که ما از آن بی خبر باشیم ؟ آیا شهادت در کدام ژانر می گنجد ؟شاید جواب بدهی که دیگر همه می دانند شهادت یک تراژدی دینی است . و بعدش من هم باید برایت بگویم که با آیه ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا چه می کنی ؟ آیا مگر در تراژدی همه چیز تمام نمی شود ؟ و دیگر اینکه آیا شهادت ابتدای جوشش یک جریان نیست که اگر نبود خون امام حسین بعد از این همه سال چهره منافقان را پس نمی زد و چراغی نمیشد که در تاریکی عصر جاهلیت ثانی راه را برای گمگشتگان حقیقت روشن کند. حال سوال اینجاست که آیا می شود مولفات دینی را در ظرفیت سینما جا داد یا اینکه باید ظرفی نو ساخت و اسمش را سینمای دینی گذاشت تا بتواند آنچه که دین گفته است را در آن به حس تبدیل کرد و نشان بشر تشنه حقیقت داد؟

واژگان زیاد دیگری است که باز بر اثر غفلت همه دوستان اهل توحید استحاله شده است و مترادف با کلمات متضاد قرار گرفته است که می طلبد به جهد و شجاعت وافی سربازان هنر انقلاب در جدا نمودن سره از ناسره تا برای همگان معلوم شود که شیدایی با جنون تفاوت دارد . محبت همان عشق نیست . اخلاص درانزوا و کریم با سخاوت ره صد ساله ای جدا از هم دارند.

الغرض اینکه اگر امروز سربازی این جبهه را توفیقی الهی برای خود تصور کرده ایم باید که به تولید فلسفه و تغییر آنچه که سالها در ذهن و جان ما کرده اند روی بیاوریم تا بتوانیم به سینمای دینی برسیم .آنوقت سینمای دینی توهم نیست بلکه واقعیتی است اظهر من الشمس.

فرزندان خمینی زنده اند

یادش بخیر

سالها بود که چند روزمانده به روز قدس دیگه خواب نداشتیم

چه اونوقت که تنها بودیم و چه اونوقت که با دوستان کار می کردیم

روزهای خوبی بود روزهای دوست داشتنی . راستی مگر روزهای خدایی بد هم می شوند؟

زندگی جهادی زندگی دوست داشتنی است که اگر براش ناز کنی و بری بسمت عافیت طلبی ، از سر سفره ات جمع میشه و تو بی نصیب از معنای زندگی میشی بعدش بدو تا بهش برسی ، دنیا رو می گم جای دیگه نری!

اما امروز که نگاه می کنم می بینم از تمام رفقای پاکار اون روزا به اندازه انگشتای دستام نمونده و همه درگیر داستان تکراری دنبا شده اند اما نامید هم نیستم چرا که نسل بعد از اونا خیلی قوی تر و محکم تر اومده اند اصلا کارخدا به خلقش وا نمی مونه اگه اونها رفتند خوب، شاید روزیشون تموم شده و اگر ما موندیم شاید روزیمون هنوز سر این سفره است. خدایا کرمت و شکر ما را از سر سفره جهاد تا پایان عمر بلند نکن . اصلا مارا با جهاد بمیران یعنی همون شهادت .الهی آمین

خیلی وقته که ازشون خبر ندارم . یعنی خبر دارم ولی ندارم . تلفن که بهشون می زنی جواب نمی دن ، تو دلت می گی شاید تو جلسه باشند ولی اگر تعداد تماسات به 30 تا 40 تا برسه اونوقت که دلت هم نمی تونه برای خودش توجیه بیاره که سرش شلوغه ، مخصوصا که گوشهاش شنیده باشند که تو گفته باشی که دیگه خسته شدند . ولی من که باورم نمیشه ،قلبم اینو میگه که تو آدم مبارزه ایی شاید اقتضای امروز باشه که خاموش حرکت می کنی نمی دونم ولی دستام که بالا میره دلم نمی یاد که برات دعا نکنم آخه نا سلامتی تو کلی حق گردنم داری . خدایا عاقبت بخیرش کن.

هو الاول والاخر و والظاهر و الباطن و هو علی بکل شی قدیر

دستانم خالی از عطر بندگی است

برای رسیدن به معشوق دعایم کنید

حضرت استاد که عصای موسایی خود را برای هماورد با ساحران دربار هالیودد مدتی است بر زمین انداخته اند تا سحر جادوگران آخرالزمان را باطل نمایند در ساعت 23 شام 30 مرداد 1389 در برنامه راز میهمان حاج نادر طالب زاده خواهند بود.

در برنامه امشب به موضوع امامت بر زمان در سریالهای لاست و 4400 و مافوق طبیعی خواهند پرداخت.

داشتم در دهکده خبرگزاریها بالا و پایین می کردم که مطلبی دیدم که گفتم شاید برای شما هم جالب باشه به رسم امانت لینکش رو براتون گذاشتم.
یا علی

نمی دانیم که دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس جماعت شکم سیر!

روی سخنم با جماعتی است که دائم الوقت رو به ابلیسک هالیوود در حال سجده و مدح اربابان چشم آبی جزیره نشین هستند و به پا بوسی این از ما بدتران مباهات می ورزند و افتخارشان عکس یادگاری در پای مجسمه آزادی است و شاه بیت زندگی شان بزم شبانه در سفارت خانه جزیره ای به نام انگلیس .

ادامه مطلب...

نوشتم ما در خرمشهر ایستاده ایم