• وبلاگ : ثائر
  • يادداشت : سوت پايان نيکي
  • نظرات : 0 خصوصي ، 3 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     

    در اين موارد هست که واقعا نمي دونم چي بگم!!

    يه زماني سينما براي خانواده ما يه تفريح بود اما وقتي متولد ماه مهر روي پرده رفت و اين فيلم رو ديدم با اينکه يه دختر دبستاني بيشتر نبودم دلم لرزيد! ديگه دلم نمي خواست سينما برم . همين هم شد ديگه مگر به خاطر چند فيلم سينماي نرفتيم . اما همين که بعضي وقتا فيلم هاي سينمايي رو مي ديدم غصه ام مي گرفت که به کجا داريم مي ريم! و جالب اينجاست هر سال سيمرغ هاي جشنواره فيلم فجر! که قرار بود آرمان ها جمهوري اسلامي ايران رو به تصوير بکشه! به فيلم هايي رسيد که حتي از ديدن شون شرم مي کني!

    شايد سني نباشم که حرفي براي گفتن داشته باشم اما به سهم خودم درد و دل دارم . شايد نوشتم و شايد نسل ما به خودشون بيان و نگذارن اين وضع توي سينماي ما ادامه پيدا کنه ، نگذارن اين استحاله فرهنگي و ديني ادامه پيدا کنه .