من در بین الحرمین مدینه هستم ولی دلم در قطیف است و احصاء ، امشب در انتظار فردا هستم که چه خواهدشد ، آیا آن مضطر آل محمد فردا رخ عیان خواهد نمود ، یا آنکه باز در حسرت نگارش می سوزیم
اه خسته شده ام از این واژه های تکراری ، آه از این غصه های تکراری نمی دانم که آیا مولای تنهای ما انتظار چشم های ما را می خواهد یا گام های استوار و تاول زده در راه رسیدن به فرج را می خواهد ، می دانم ولی انگار باورم نیسست که اگر باورم بود الان آرام نمی نشستم و در بین الحرمین فقط دعا کنم که ای خدای بزرگ مولای ما را برسان .
در این چند روزی که در جوار پیامبر رحمت بوده ام ، ذهنم را تنها یک فرمایش آن منیر عالمتاب پر کرده است که من الصبح و لم یهتم به امور المسلمین فلیس بامسلم برای من که در سر سودای نهضت جهانی اسلام می پرورانم همین بس که این کلید را بر تمام درهای توجیه بزنم و همه را قفل کنم و بر خائنین حرم الهی ذوالفقار تفکر خمینی را فرود آوریم
امروز را، روز خشم در عربستان نامیده اند و شاید روزی باشد که اشداء علی الکفار در آن واقع گردد. نمی دانم هرچه اراده حق باشد همان می شود و یقیین دارم که جهان از آن حزب الله است . حزبی که تندبادهای حوادث آنان را از چرخه ابتلائات نمی هراساند و خیل دشمنان آنان را از مقاومت علیه ظالمین باز نمی دارند .
ای جبار و یا قهار ما را در نصرت دین خود یاری فرما.
