هوالهو
عاشورای آب
در بیابان کربلاء لبان آب خشکیده بود ، دگر بار عطش بر آب سلام می کرد .
آب… آب… تشنگی و کربلاء ، آب و عاشورا و دیگر چه بگویم از عاشورای آب
آب تشنه لبان حسین (ع) بود و حسین مدهوش از ندای فیا سیوف خذینی و بانگ جبرایئل بر این مناظره چه زیبا بود که " خدا می خواهد تورا خونین ببیند"
