بسم الله القاسم الجبارین
: اجَعلْتُمْ سِقایَةَ الحاجِّ وَ عِمارَةَ المَسْجِدِ الحَرامِ کَمَنْ امَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَ جاهَدَ فى سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَووُنَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِى القَوْمَ الظّالِمینَ. سوره توبه، آیه 19:
ما را بکشید ملت بیدار می شود
مگر می شود چشم ها را بست ؟مگر می شود چشم غیرت شیعیه را کور کرد؟
آیا مگر می شود ظلمی که بر فرزندان معنوی رسول الله در بحرین می گذرد را فراموش کرد؟ آیا مگر می توان ناله مادران و فرزندان بحرین را نشنیده گرفت ؟
سکوت در برابر ظلم بر فرزندان معنوی رسول الله را با چه منطقی می توان توجیه کرد ؟
آیا شعار آزادی و مردم سالاری تنها خواسته مردمان مظلوم بحرین نیست؟
کجایند دیده بانان حقوق بشر کذایی که از کوه جنایات آل شیطان کاهی را برای سازمانهای بین المللی گزارش دهند. آیا آنچه که در بحرین می گذرد یک جنایت جنگی نیست؟
در روزگار دهکده جهانی و در سرعت برق اطلاعات آیا می توان سانسور هیولای خبرگزاری های غرب را در پشت نقاب حقوق بشر نادیده گرفت ؟
بیش از ربع قرن از جنایات آل سعود در هتک حرمت حرم امن الهی و کشتار حاجیان شیعه ایرانی نگذشته است که رژیم منحوس آل سعود به کشتار در یمن و بحرین دامن زده است.وچه بی شرمانه است که دستگاه های دیپلماسی از شرق تا غرب سکوت رسانه ایی را منش خود کرده اند.
حکومت هایی که سالیانی طولانی است که با شعار حقوق بشر و آزادی و دمکراسی از پول مالیات دهنگان اروپایی و امریکایی ، اشغال سرزمین های مستضعفین پرداخته اند با چه زبان توجیهی می توانند سکوت رسانه ایی خود را توجیه نمایند.
حال که جهان در آغاز تجلی ظهور قرار گرفته است چه باید کرد؟ آیا باز باید سر در کود سیاسیون کرد تا به هزار توجیه از فکر برادران ایمانی خود غافل شویم. یا نه بایست عزم نبرد کرد که ما مکلف به تکلیف هستیم و نه به نتیجه ؟
ای برادر !جانم به لب آمد برخیز برخیز
ما مستند سازان ضمن محکوم نمودن جنایات گسترده آل خلیفه و آل سعود در بحرین آمادگی خود را نه به عنوان دیده بان حقوق بشر بلکه به عنوان دیده بان مستضعفین جهان، جهت مبارزه و انعکاس رسانه ایی فریاد مظلومین بحرین اعلام می داریم