ماه محرم که اومد دلم به عقلم گفت : چرا منتظری چرا به کربلا نمی روی؟
عقلم گفت : مگر نشنیدی که بدون اذن مولای عشق راه کربلا بسته است پس اذن بخواه که در کرامت مولای عشق جای تردید نیست که جانان این جسم پر از تقصیر را هم خریدار است.
کربلا مرا در بین کربلاییان پذیرا باش
روزی ما هم شد که در بین کاروان آزادی قرار بگیریم اگر روزیمان شد در طول سفر برایتان می نویسم
