نمی دانیم که دم خروس را باور کنیم یا قسم حضرت عباس جماعت شکم سیر!
روی سخنم با جماعتی است که دائم الوقت رو به ابلیسک هالیوود در حال سجده و مدح اربابان چشم آبی جزیره نشین هستند و به پا بوسی این از ما بدتران مباهات می ورزند و افتخارشان عکس یادگاری در پای مجسمه آزادی است و شاه بیت زندگی شان بزم شبانه در سفارت خانه جزیره ای به نام انگلیس .
جای دوری نرویم همین جماعت منافق و نقاب به چهره که این روزها برخی شان علم حمایت از اهالی سینما را بر گرده خود درآورده اند و به هر بهانه ایی کوس وا سینما ها را بر منابر کفر هوار می زنند که چه آمد بر سر این هنر هفتم در کشور انقلابی و مسلمان و شیعه ایران که به داد ما مصیبت زده های این صنعت برسید که دودمانمان بر باد رفت و چه و چه.
راستی بگذار ببینم از شما علیه السلام تر در این خانه به ظاهر سینما نبود که شعار حمایت از مستضعفین این نهاد صنفی را بدهد شما ها که به رسم وطن فروشی هیچ موقع بیکار نیستید و شاید خواستید تا دستی به ریال وطنی بزنید تا شاید نمک گیر این خاک و مردمش باشید که از شما به دور است چون نمک به حرام تر از شما ندیدم . جماعتی که سر در آخور بیت المال دارند و به هزار باند مافیا متصل مگر می شود برای صاحب هالیوودیش دم تکان ندهد؟
عجب از ماست که به حرف خمینی کبیر گوش ندادیم ! ما اگر اهل ولایت بودیم همان روز اول می بایست نی ساندیس هایمان را در چشم و چالتان فرو می کردیم تا چشمانی که نبیند ، ننویسد و نگوید بر فرزندان این خاک چه گذشت کور شوند.
در گذشته نه چندان دور باورمان این بود که عده ی فرهیخته در صدر این خانه نشسته اند و در پی آسایش اهل خانه اند که دیدم زهی خیال باطل بر این باور خام که هرچه بر سرما آمد عاقبت همین خیالبافی است.
بگذارید صریح تر بگویم در کدام قبله غربی شما ای به ظاهر دوستان، برای یک تجمع حتی صنفی نیاز به مجوز تشکیلات قانونی نبوده که در خیال خامتان تصوراین حماقت را کرده اید که عده ای را بر سر کار بگذارید و صبح روز ماجرا از خودتان ایمیل و پیامک در کنید که
khabar fori
Gerdehamaeye senfi emroz 18 mordad mah laghv shod
Hayat modireye khaneh cinama
و بعدش هم بخواهید از این فضای احساسی ماهی خودتان را بگیرید:
خانواده بزرگ سینمای ایران
می خواستیم در خانه سینما گردهم جمع شویم تا در فقدان امنیت شغلی سخن بگوئیم. اما ناچار از لغو گردهمایی شدیم آیا نشانه ای روشن تر ازاین برای نبود امنیت شغلی وجود دارد؟
هیات مدیره جامعه اصناف سینمای ایران
زنهار که این بار تورتان پاره بود و چیزی به کف دستتان نیافتاد. متاسفم که اینچنین می نویسم که کور خوانده اید که این رسم مظلوم نمایی دیگر نخ نما شده است به فکر چاره ایی دیگر باشید اگر شما در پی یک کار صنفی بودید روال جاری خانه اینطور نبود که امروز است
بهتر است برای ما به خارج نرفته های ایرانی تبار به صراحت معنای حمایت شغلی را بیان کنید؟
عالی جنابان هیت مدیره خانه سینما .آیا عدم عضو گیری تا پایان سال 89 را بر کدام روش متداول انجمن های صنفی در دنیا انجام شده برایمان شما بگویید که پز خارج رفتن را همیشه برایمان داده اید؟
حال اگر که دلتان برای این جماعت درمانده سینما می سوزد بیایید تجمعی با عنوان بیعت با مردم ایران برگزار کنید تا جلوی وطن فروشان هم کسوت را بگیریم
راستی چرا درحمله سینمایی غرب به کیان این آب و خاک ساکت نشسته اید و انگشت حیرت برای جلوه های بصری می مکید و چرا از بازی فلان هنر پیشه ایرانی در آن فیلم ضد ایرانی اعلام موضع نکردید و نتوانستید برق چشمانتان را از نگاه مردم عزتمند مخفی نگاه دارید .
کجای کارید؟
تمام ایران فدای خانه سینما یا خانه سینما فدای ایران ؟
جوابم را بدهید اگر از غیرت رستم چیزی به ارث برده اید و اگر کمان آرش امروز در دست شماست ، سر پیکان را به مرزهای دور باید بگیرید نه این که سینه ایراندخت را خون آلود کنید.
اگر فرزند این آب و خاکید ثابت کنید خانه سینمای ایران برای ایرانیان است نه خانه تامین منابع و منافع آمریکا در ایران.
