بسم الهو
آرگو یک فیلم موفق است برخلاف آنچه در کشور ما آن را یک اثری ضعیف می خوانند آرگو مستحق اسکار بود .
آرگو یک فیلم فاخر در سینمای آمریکا است فیلمی که می خواهد بخشی از شکست خود در برابر اراده مردم ایران را التیام ببخشد.
سالهاست که این جنس فیلم در هالیوود ساخته می شود روزی به اسم بدون دخترم هرگز و حالا آرگو پدیده ای تازه ایی نیست که همه جزشان درآمده است از جبهه دشمن انتظار گلوله می آید نه کارت پستال آتش بس!
آرگو حرف جدیدی را حداقل برای ما نداشت . در این سالهای پس از اصلاحات تا کنون از این حرفا زیاد شنیده ایم اما چون به مانند دیگر چیزها مرغ همسایه برایمان غاز بوده خیال کرده ایم ارگو یه چیز دیگری است حرف زشتی به ما زده است مگر تا حالا کم در این سینمای وطنی به اعتقادات این مردم توهین شده که حالا اگر کسی بیاید و حرفی از جنس حرفهای خودمان بزند رگ غیرتمان شالوله نطق دفاع از آرمان های ایرانی می شود راستی در این سالهای سینمای ایران با همه دبدبه و تز و جست هنرمندی ایا توانسته چهره درست از انقلاب به دنیا معرفی کند.انقلابی که میوه تمدن ایرانی اسلامی بوده است.اگر در ترازوی انصاف خودتان اثار تولیدی در مدح عقاید این سرزمین را با اثار وطنی که با پول همین مردم تیشه به باورشان زده اند بگذاریم کدام یک سنگین تر خواهد بود؟
حال دیگر وارد مقولاتی نمی شوم که در این سالها به احکام الهی ، فرهنگ دینی و اجتماعی چه توهین هایی شده است. الخ
آرگو را اگر با فیلم های این چند سال جشنواره فجر خودمان مقایسه کنیم اگر نگوییم سیمرغ حتما مستحق نامزد شدن دریافت سیمرغ بوده است حیف که بن افلک فرم های شرکت در بخش بین الملل جشنواره دیر به دستش رسید. حتما با این تز روشن فکر مآبی دوستان جشنواره در این چند ساله حتما جایزه نگاه منتقد بین المللی را دریافت می کرد.
آرگو فیلمی خوب است اما اشتباه هالیود این بود که سفارشش را به دوستان وطنی ما نداد که اگر می داد همه در ایران ، جز همان عده قلیل که همیشه فریاد بیدارباش می زنند ما بقی برایش سوت و هورا می کشیدند و از رسیدن به اسکاری دیگر چه و چه نمی گفتند.
خوشم می آید از سینمای هالیوود که در کفرش چنان ثابت قدم است که اگر ما این چنین بودیم و بر سر ابتدایی ترین اعتقاداتمان ایستاده بودیم وضع مان این نبود که حالا هستیم.سینمای هالیوود یک سینمای سیاسی است که تنها کسانی در آن صاحب آثار فاخر می شوند که اعتقادی به مکتب هالیوودیسم داشته باشند مکتبی که برآمده از امانیسم نوین در استعمار قلب ها و ذهن هاست.
حق آرگو اسکار بود و لا غیر .
حالا اشکال نه از آرگو است و نه از آکادمی اسکار، اینها کاری را که باید بکنند انجام دادند اصلا کارشان همین است که بیایند و بخواهند تیشه به اندیشه انقلاب بزنند .ضعف از ماست که منش هنرمندی را با منش سیب زمینی اشتباه گرفته ایم و تنها از تکنیک سینما پرده دری و فحشا را سوغات ذهن خود آورده بودیم.آرگو باعث خواهد شد که سوغات سره از ناسره برایمان مشخص شود و ابرهای غفلت از دیدگانمان به جای دیگر رود و معنای دیگری از هنر برایمان آشکار شود. هنرمند اگر دغدغه کرامت انسان نداشته باشد هنرمند نیست تنها موجودی است که خلاقیتش در کنار هم گذاشتن انگاره هاست که خاصیتی نه برای خود نه برای دیگران دارد. هنرمند اگر اهل درد نباشد نمی تواند در رثای خلیفه الهی که همان نقظه اوج کرامت انسان است چیزی بسراید که هنرمند شاعریست که گاه بر بوم نقاشی و گاه بر تکه چوبی و گاه بر پرده نقره ایی سینما شعرش را به جا می گذارد.
هم ولایتی های اهل هنر ما هم به جز آن عده قلیل ، بازی را جدی نگرفته اند بازی که اگر درآن به فکر سوت و هورای تماشاچیان باشید از نود دقیقه بازی هم لحظه ایی توپ در دست شما نخواهد بود از ما گفتن بود و از شما پوزخند همیشگی، که نمی توانم بگذرم و نگویم که آنچه بویش به مشمام می رسد داستانی جدید است وغرب در تدارک زدن اسطوره های ایرانی اسلامی ماست.
آرگواز این جهت فیلمی موفق است که می تواند در ایران ما باعث تغییر منش بسیاری شود آرگو باعث شد حباب تفکر هنر برای هنر برای بیشتر اهالی هنر در این کشور بترکد و جست های نیچه ایسم به لرزه در بیاید که اگر بر این بیراه اصرار بورزید کارتان با کرام الکاتبین است و قافیه را باخته اید، من آرگو را بخاطر این بیدارباشی که در داخل کشور باعث شد می ستایم.
روح الله رفیعی
