سال 82 سال خاطرهانگيزي برايم بود. از باب جبرئيل وارد شدم و به همان کيفيتي که بايد چند بار آمدم و برگشتم بدون اينکه زنان دربان متوجه بشوند. سرم را ديوار خانه مادر آبها تکيه دادم. گويي که در دامانش سرنهاده بودم. حس بي نظيري بود که ديگر تکرار نشد.
در حاليکه سرم بر دامان مادر بود با تمام وجودم صدبار نجوا کردم:
لعن الله علي ظالميک و غاصبيک و قاتليک يا فاطمه الزهرا
اين روزياي بود که از حاج آقا صديقي دريافت کرده بودم. توصيه مي کنم حتما اين اذکار را ترجيحا نزديکترين مکان به خانه مادر، نجوا کنيد.
نتيجهاش را انشاء الله خواهيد ديد.
التماس دعا لطفا
دلم براي روضه نبوي تنگ شده.
سلام عليکم
بسيار قلم زيبايي داريد
به شما و قلم زيبايتان احسنت و زيارتتان قبول
سال نو هم مبارک
:( ادم هوس ميکنه.
ميدونيد چند ساله ما خانمها از ورود از باب جبرئيل محروميم؟
و چشممون به درب خونه فاطمه زهرا نمي افته!!
شنيدم امسال بقيع رو کلا براي همه بستند. درسته؟