ثائر

خبر آمدنت می رود باغ به باغ

می رود شهر به شهر

مردمان یمن و مصر و تونس

مردمان اردن

همه از بهر تو برخاسته اند 

شور و حالی بر پاست 

وعده ات نزدیک است

شور حالی برپاست

هو هو کنان به طوافت خلسه می کنم

تو چون مسیح مرا به دمت زنده ام نما

در این زمانه که به تقدیر مبتلا شدیم

با من بمان و مرا به رهت کشته ام نما

محتاج عشق توام ای زیباترین نگار

در خلوت انس، شبانه مرا تازه ام نما

چله نشین رخ ماه گونه ات شدم

هرشب بیا و بر دلم مهتابی ام نما

در انتظار کام گلویت هقنه می زنم

پایین بیا حبیب رشیدم مستانه ام نما

من مار گزیده ام در این راه تنگ و تار

منت گذار به ذکر لبت جلوه ام نما